Անազատության մեջ պահվող կենդանիներ

Նախագծի աշխատանք

Կենդանին պետք է ապրի ազատ: Ամեն շնչավոր արարած, եթե որևէ հանցանք չի գործել, չպետք է ապրի անազատության մեջ:

Սկիզբ.

Իմ կարծիքով այս հարցը տարբեր մարդիկ կարողեն պատասխանել տարբեր ձևերով. Բանն այն է, որ վերջին ժամանակներում, նորաձև և նույնիսկ հեղինակավոր է դարձել տանը ունենալ ինչ-որ էկզոտիկ կենդանի, որոնց թվում հաճախ կան գիշատիչներ՝ վագրեր, արջեր, կոկորդիլոսներ և այլն։

Նման «սիրուն» կենդանու տերը, իմ կարծիքով, պարզապես ուզում է ինչ-որ բանով առանձնանալ ամբոխից, շոյում է իր հպարտությունը կամ կարծում է, որ գազանի օգնությամբ կպաշտպանի իր տունը անկոչ հյուրերից։ Ի վերջո, դժվար թե որևէ մեկը համարձակվի բարձրանալ մի տուն, որտեղ կա, ասենք, առյուծ կամ այլ գիշատիչ։

Բայց տերերը կարող են հպարտանալ իրենց ընտանի կենդանիներով և տանը պահել միայն մինչև որոշակի տարիք, քանի որ մեծանալով գիշատիչները դառնում են վտանգավոր։ Եվ հետո նրանք պարզապես փորձում են դրանք վաճառել կենդանաբանական այգիներին, բուծարաններին, կրկեսային խմբերին: Եթե ​​դա չհաջողվի, ապա կենդանիներին կա՛մ թողնում են իրենց ճակատագրին, կա՛մ ոչնչացնում են տարբեր ձևերով՝ մոռանալով, որ «մենք ենք պատասխանատու նրանց համար, ում ընտելացրել ենք»։

Բայց կան դեպքեր, երբ ամեն ինչ ողբերգական շրջադարձ է ստանում հենց կենդանիների սեփականատերերի համար: Հիշում եմ 10 տարի առաջ

հեռուստատեսությամբ ցուցադրվել է Բերբերովների ընտանիքը, ով տանը պահել է առյուծ, վագր և պանտերա։ Բերբերովները նրանց շատ փոքրիկ տուն են տարել, կերակրել, դուրս եկել և նրանց հետ վարվել, ինչպես ընտանի կենդանիներ։ Բերբերովները պնդում էին, որ կենդանիները սիրալիր են և բարի, երբեք չեն կծում և հիանալի են խաղում իրենց երեխաների հետ: Բայց մի օր սարսափելի բան տեղի ունեցավ. Բերբերովների ողջ ընտանիքը կտոր-կտոր արվեց գիշատիչների կողմից: Ակնհայտ է, որ կենդանիներին ինչ-որ բան է գրգռել, և նրանց մեջ կենդանական բնազդ է արթնացել։ Նրանք նույնիսկ չխնայեցին այն փոքրիկ երեխաներին, որոնց հետ մի քանի ժամ առաջ այդքան լավ էին խաղում։ Իզուր չէ, որ ժողովրդական իմաստությունն ասում է. «Գայլին ինչքան էլ կերակրես, նա շարունակում է անտառ նայել»։

Վայրի կենդանիները, բնակվելով քաղաքի բնակարաններում, անընդհատ վախի մեջ են պահում իրենց հարեւաններին, մեծ անհանգստություն պատճառում նրանց, անհանգստացնում իրենց մռնչյունով, ոռնոցով, նույնիսկ հոտով, երբեմն էլ անսպասելի այցելություններով։ Կարծում եմ, որ մեր իշխանությունները պետք է հատուկ օրենք ընդունեն, որն արգելում է վայրի կենդանիներին տանը պահելը, և վստահ եմ, որ մարդկանց մեծ մասը կիսում է իմ տեսակետը։

Գազանանոց թե կենդանաբանական այգի?

Մեզ կենդանաբանական այգիներ պե՞տք են, թե՞ ոչ: Այս հարցին դժվար է պատասխանել։ Բազմաթիվ կարծիքներ կան կենդանաբանական այգիներում վայրի կենդանիներ պահելու մասին։ Նաև կան այս խնդրի կողմնակիցներն ու հակառակորդները։

Ես հասկանում եմ, որ կենդանիններն այնտեղ կենդանաբանական այգու աշխատակիցների մշտական ​​խնամքի տակ են: Կամ որ կենդանաբանական այգու յուրաքանչյուր բնակչի կարելի է որդեգրել և գումար նվիրաբերել իր կարիքները հոգալու համար։ Նաև կենդանաբանական այգիներում մարդիկ կարող են ավելին իմանալ վայրի կենդանիների սովորությունների մասին: Կենդանաբանական այգիների մյուս կարևոր հատկանիշը հազվագյուտ տեսակների պահպանումն ու բուծումն է:

ԲԱՅՑՑ; մի մեծ բայց..

Մյուս կողմից, կենդանիները զրկված են իրենց բնական միջավայրից և գտնվում են պարիսպներում, բացի այդ, որոշ կենդանաբանական այգիներում այնքան էլ ընդարձակ վանդակներ չեն, և կենդանիները կարող են պարզապես տեղաշարժվել ցանկապատված տարածքի փոքր տարածքում։

Գազանանոցն ու կենդանաբանական այգին լրիվ տարբեր հասկացողություններ են: Վերւին երկու տարին երևի վերանորոքել են ՀՀ կենդանաբանական այգին: Նախորդ տարվիների համեմատ ներկել են կենդանավանդակները, ասֆալտապատել տարածքը, մի փոքր շատացրել կանաչ տարածքներն ու նստարանները, երեխաների համար ավելացրել են որոշակի ենթակառուցվածքներ: Եվ այս ամենի փոխարեն նախորդ տարվա համեմատ պակասել էին կենդանիները և պակասել էին զգալի չափով: Կենդանիներից շատերը մենակ են ՝ առանց զույգի կամ երկու կենդանի են միևնույն սեռից: 
Ինչևէ, ես վերստին չփոխեցի իմ որոշումը, որ եթե մի օր երեխա ունենամ, հաստատ նրան չեմ տանի գազանանոց: Կենդանին պետք է ապրի ազատ: Ամեն շնչավոր արարած, եթե որևէ հանցանք չի գործել, չպետք է ապրի անազատության մեջ: Ես երբեք չեմ հասկանա այն մարդկանց, ովքեր նայում են վանդակների մեջ փակված կենդանիներին ու դրանից հաճույք ստանում: 
Հ.գ-Ամբողջ գրելուս ընթացքում ականջներումս հնչում է ՝ 
Որքան չերգված երգեր կան փակ վանդակներում, 
Որքան երգեր, որոնք երբեք չեն լսվելու…(Ռուբեն Հախվերդյանի երգից)

Ամփոփելով՝ ես համարում եմ, որ կենդանաբանական այգիներում կենդանիներ պահելն ավելի շատ բացասականություն ունի, քան դրականություն։ Թերևս ինձ համար: Կենդանաբանական այգիների աշխատակիցները փորձում են վերստեղծել վայրի բնության ամենաօպտիմալ միջավայրը և ստեղծել գերության մեջ կյանքի համար լավագույն պայմանները։ Նրանց մոտ դա չի ստացվում, և դժվար էլ ստացվի:

Իմ կարծիքով Ավստրալիայում ապրում են ամենաարտասովոր վայրի կենդանիները։ Սա, օրինակ, կենգուրուն է՝ ամենահայտնի մարսուալ կաթնասունը, որը երեխաներին կրում է քսակի մեջ: Նաև կոալան:Դանդաղ մորթե կենդանի է, որին հաճախ անվանում են Ավստրալիայի խորհրդանիշ: Վերջապես, Ավստրալիայում ապրում է աշխարհի երկրորդ ամենամեծ անթռիչ թռչունը՝ էմուն:

Ռուսական ամենահայտնի վայրի կենդանին, իհարկե, արջն է։ Նաև տայգայի ընդարձակ անտառներում կարելի է հանդիպել գայլերի, աղվեսների, նապաստակների, սկյուռների, վայրի խոզերի, եղջերուների և այլն։ Նրանցից ոմանք կարող են բավականին վտանգավոր լինել, հատկապես զուգավորման շրջանում։